Waarom niet CO2 recyclen in plaats van het CO2-probleem onder het vloerkleed vegen?
by berendWijnand Duyvendak zei het gisteren nog: klimaatverandering is nu eenmaal een feit en we moeten alles op alles zetten om de opwarming van de aarde zo gering mogelijk te houden.
De politiek ziet de oplossing in “CCS” –Carbon Capture and Storage-, oftewel het afvangen en opslaan van koolstofdioxide (CO2). Plat gezegd wordt het CO2 probleem onder de mat geveegd.
Vooral grote CO2-uitstoters zoals kolen- en gasgestookte elektriciteitscentrales zijn doelwit. Er wordt geld gereserveerd voor het testen van CO2-afvang en politiek Den Haag heeft al een leeg gasveld onder Barendrecht op de korrel voor de opslag van het broekasgas. Alleen, de bewoners aldaar zijn daar allerminst van gecharmeerd.
Een alternatief voor het opslaan van CO2 is het recyclen ervan, door middel van een soort chemische versie van fotosynthese. Het idee van het recyclen van CO2 is zeker niet nieuw, maar wordt tot op heden beschouwd als te moeilijk en te duur. Onder andere in de VS wordt er onderzoek naar gedaan. Het wetenschappelijk overheidsinstituut Sandia National Laboratories onderzoekt al enkele jaren de haalbaarheid van dergelijke CO2 recycling.
Sandia heeft een testopstelling gemaakt die CSP (Concentrated Solar Power) gebruikt voor een zg. Counter-Rotating Ring Receiver Reactor Recuperator, kortweg “CR5”, om koolstofdioxide te kraken in in koolmonoxide (CO) en zuurstof (O). Het principe werkt als volgt: grote spiegels reflecteren en concentreren zonnestralen op een vat. In dat vat (in het prototype ter groote van een biervat) zitten kobalt-ferriet ringen die door de zonnestralen worden verhit tot ruim 1400 °C. Bij die temperatuur laat het kobalt-ferriet een zuurstof-atoom los. Het vat wordt vervolgens gekoeld tot een temperatuur van 1100 °C en dan worden de ringen blootgesteld aan CO2. Omdat het kobalt-ferriet een zuurstof atoom mist, ‘grijpt’ deze er een uit het CO2, waardoor er koolmonoxide (CO) achterblijft. Aangezien CO een bouwsteen is voor koolwaterstoffen, kan hiermee methanol of benzine gemaakt worden. En met het koolstof-ferriet weer in zijn oorspronkelijke staat, is het apparaat klaar voor een nieuwe cyclus.
Volgens de wet van behoud van energie kan er niet méér energie uit de ontstane methanol gehaald worden dan erin is gegaan. En aangezien het CO2 recycleproces geen 100% rendement heeft, gaat er meer energie in dan eruit gehaald wordt. Dit zou je als probleem kunnen zien, maarrrrr….het hele CO2-recycleproces draait op duurzame energie! Aangezien deze energiebron gratis is en géén CO2 produceert, maakt het niks uit dat er meer energie nodig is voor het recycleproces dan dat er uitgehaald wordt in de synthetische brandstoffen. Duurzame energie (zon/wind) is sowieso verloren, als deze niet gebruikt wordt.
Dus als ik het zou mogen zeggen, wordt er in plaats geld te pompen in CCS, meer onderzoek gedaan naar “CCR”: Carbon Capture and Recycle!
Wellicht dat de Duitsers er wat mee kunnen met hun DESERTEC plan: in plaats van hele dure zonnestroom in de Sahara te gaan maken, kunnen ze misschien beter de overvloedige zon aldaar gebruiken voor CO2-recycling. Het is maar een ideetje.
Bron: www.americanenergyindependence.com
In de atmosfeer zit nu zo’n 400 ppm CO2 (delen CO2 per miljoen), dat is dus een best lage concentratie. Zo’n CR5 proces werkt vast stukken efficienter wanneer er een veel hogere concentratie CO2 aanwezig is. Dus misschien dat in Nederland windmolens naast een kolencentrale de een elektrische oven van energie voorzien om zodoende de uitlaatgassen van de centrale deels te ontdoen van CO2.
Maar afhankelijk van de efficientie van het hele proces kun je misschien beter de kolencentrale sluiten en er windmolens voor in de plaats zetten. Dat lijkt me zowieso veel beter, het duurt nog tientallen jaren voor CR5 (en CCS) marktrijp zijn en die tijd hebben we niet.
Tot slot: dit proces helpt niet in de strijd tegen opwarming van de aarde aangezien de afgevangen weer omgezet wordt in nieuwe brandstoffen die bij verbranding evenveel CO2 in de lucht brengen als dat eerst afgevangen is. CO2 neutraal is dus het best haalbare voor deze techniek en dan alleen nog wanneer de bron van de CO2 géén verbranding van fossiele brandstof is.
Zeer interessante techniek, maar zoals gezegd: we moeten wel een alternatief nemen (kiezen dus!) voor b.v. transport. Elektrische auto’s met duurzame energie opladen is al een stap, maar wel een voorwaarde om de uitstoot te verminderen (=voorkomen dat er weer kool/waterstof wordt verbrandt).
Een zeer geforceerde oplossing dat het probleem niet aanpakt, maar de gevolgen probeert te bestrijden, en dat ook nog eens op een uiterst inefficiente manier. Als een CSP centrale gewoon ingezet wordt waar hij voor bedoeld is, namelijk duurzaam stroom produceren, wordt hiermee co2-uitstoot voorkomen, die dan ook niet via allerlei complexe en energie-vretende processen ongedaan gemaakt hoeft te worden. Het afbreken van co2 kost immers minstens zo veel energie als vrijgekomen is bij het creeren ervan (en dit terwijl in het stukje de wet van behoud van energie nog wel wordt aangehaald).