Vandaag een bericht in de Volkskrant dat het Groningse Waterschap zich grote zorgen maakt over de toekomstige energievoorziening in de regio. Deze zou in gevaar komen door de dreiging van overstromingen. Het Groningse waterschap vindt het zeer riskant om de gevolgen van overstroming bij de Eemshaven te onderschatten.

In die Eemshaven in Groningen zijn bouwplannen voor nieuwe elektriciteitscentrales door RWE (kolencentrale) en NUON (multifuel centrale). Deze gaan voorzien in 20 tot 30% van de energiebehoefte in noordelijk Nederland. En dan wil je niet dat die centrales natte voeten krijgen.

De ironie wil dat die centrales van RWE en NUON met hun giga uitstoot van broeikasgassen de kans op overstromingen alleen maar sterker doen toenemen. Oftewel een voorbeeld van het paard achter de wagen spannen.
Daarom zou ik het rechtvaardig vinden als RWE en NUON meebetalen aan het versterken van de kustlijn. Eens kijken of ze dan nog zo graag die oude en vervuilende techniek willen toepassen voor het maken van elektriciteit.

Een veel beter plan is om die kolencentrales te schrappen en aan de àndere kant van de dijk een energiecentrale te bouwen. Eén die géén broeikasgassen in de atmosfeer pompt en die bij een overstroming gewoon blijft functioneren. Een offshore windmolenpark dus. In de Waddenzee of, als UNESCO tegenstribbelt, iets verderop in de Noordzee.

Overigens heeft RWE aangekodigd vanaf 2014 te stoppen met het bouwen van kolencentrales. Echter, de centrales die nu nog in de planning staan worden gewoon afgebouwd.
Veel te laat, het bouwen van kolencentrales zou nu al verboden moeten worden. Daarom vind ik het gepast om het credo van RWE (“The energy to lead”) ietsje aan te passen: