De Klimaattop in Kopenhagen is in volle gang. De media staan er bol van: nieuwssites hebben speciale Klimaattop-pagina’s, kranten hebben klimaatspecials en televisieprogramma’s hebben items over ‘Kopenhagen’. Het leeft. 

Grote vervuilers staan onder druk om forse CO2-reducties af te kondigen. Maar uiteindelijk gaat het vooral om geld, ongelofelijk veel geld. Geld voor het bereiken van uitstootplafonds en geld ter compensatie aan arme landen die het eerst het de gevolgen van klimaatverandering te kampen krijgen. Ik ben geen econoom, maar misschien komt zelfs de vraag aan de orde of economische groei het doel moet blijven. Want economische groei staat nu eenmaal gelijk aan meer CO2-uitstoot. Het gaat over méér dan klimaatverandering alleen. 

In deze eerste week van de klimaattop is vooral elkaar aftasten en proefballonnetjes oplaten. Kondigt de één een bepaald reductiepercentage of financiële compensatie aan, dan zijn er meteen andere partijen die het aanbod veel te laag vinden. Om vervolgens zelf een iets beter aanbod te doen.
De grote kanonnen (Obama, Merkel, Sarkozy, Wen (China), milieuministers) komen pas in de beslissende fase naar Denemarken. Het is een complex schaakspel: de pionnen doen het verkenningswerk en de de topstukken worden pas op het laatst in stelling gebracht.

Ik hoop dat er een akkoord komt en dat de lat flink hoog gelegd wordt. Ook al geven de wetenschappers geen 100% zekerheid dat menselijk handelen de klimaatverandering versneld, met dergelijke ingrijpende dingen kun je mijns inziens maar beter niet het risico nemen om er niks aan te doen.

Vanavond vertrekt minister Cramer per trein vanaf Utrecht richting Kopenhagen. Samen met andere politici, wetenschappers, prominenten en vertegenwoordigers zal ze tijdens het Beat the Heat evenement in de Jaarbeurs uitgezwaaid worden.